සදවට රන් තරු පොකුරු පිපේවා.(මඳසරුභාවය ගැන කථාව.)

දෙමව්පියෙකුට ඇති වටිනාම සම්පත තමයි දරුවෝ.
ඇයි අපි දරුවෝ හදන්නේ?
යම් කිසි ලාභ ප්‍රයෝජනයකටද?
අපි මොනතරම් උනන්දුවෙන් මහන්සියෙන් හැදුවත් දරුවො අවසානයේදී අයිති කාටද?

අපිටද?

නැහැ...

දරුවො අයිති සමාජයට. එහෙම නැත්නම් ලෝකෙ ඉදිරියට යන්නේ නැහැ.

ඇයි අද මම දරුවො ගැන මෙහෙම කථා කරන්නේ?
ඔබ දන්නවද ලෝකෙ අපි කුඩා කාලේ තිබුනු ලොකු ප්‍රශ්නයක් තමයි ජනගහනය වැඩි වීම. නමුත් අද ලෝකෙ තියන ලොකුම ප්‍රශ්නයක් තමයි ජනගහන වර්ධන වේගය අඩු වීම. මේකට හේතු මොනවද කියන එක ගැන කථා කරන්න මට හිතුනා. ඕනෙම කෙනෙක් කසාද බැදලා ඊලඟට බලාපොරොත්තු වෙන්නේ දරුවෙක් !!!!!!

(මෙහෙමනේ බැඳලා වසර කීපයක් ඉන්නවා ජොලි කරන්න, ඊට පස්සේ ගේ හදන්න, ඊටත් පස්සේ වාහනයක් ගන්න, දැන ලමයි හදන්න හිතනකොට 30 ගනන්, මේවා අද විශාල ප්‍රශ්න වෙලා තියනවා.)

මෙන්න මේ කාරනා නිසා මට හිතුනා ආයුර්වේදයට අනුව අපි මේ දේවලට මොකක්ද දෙන පිළිතුර කියලා කථා කරන්න. මේක ටිකක් දිගට යන මාතෘකාවක් නිසා මෙගා සීරීස් එකක් ලියන්න වෙයි.

මම මේ ලිපි පෙල ලිපි තුනකින් හෝ හතරකින් ඉවර කරනවා. හැබැයි හොද මාතෘකාවක් නොවුනොත් හරයටම ලිපි දෙකයි. කවුරුත් මේ ගැන අහන හැම ප්‍රශ්නෙටම මට හැකි විදියට ඊලඟ ලිපියෙන් දීර්ගව පිළිතුරු දෙනවා. ඔන්න ඔහොම තමයි මම මේ ලිපි ටික ලියන්න හිතුවේ.

අපි දැන් අපේ අතීතයට ගියොත්, මම අහලා තියනවා,"රුහුණේ මාගම ගෙදරක වහලෙකට නැඟපු කුකුළෙක් බහින්නේ අනුරාධපුරෙන්ලු" මේ තරමට ඒ යුගයේ ගෙවල් තිබුනලු. ඒ කියන්නේ අහලා තියන විදියට කෝටි හතරක විතර ජනගහනයක් සිටි බව තමයි කියවෙන්නේ.

ඒ මොනවා වුනත් එදා අපේ ඉතාම මෑත අතීතයේ පවා ගෙදරක ඉදලා තියනවා ළමයි 12 - 15 විතර. මගේ ඉන්නවා මගේම වයසේ මාමල ( දැන් නම් කථා කරන්නේ මචං කියලා)

ඒත් දැන් බලන්න පවුලක ළමයි ඉන්නේ එකයි, නැත් නම් දෙකයි, මම පොඩි ගානනක් කියන්නම් හදලා බලන්න, දෙන්නෙක් එකතුවෙලා ළමයි දෙන්නෙක් හදනවා. එතකොට මේ හැම පවුලම මෙහෙම කලොත් වෙන්නේ මොකද?
(ඒත් ප්‍රායෝගිකව එහෙම වෙන්නෙ නැහැ.)

අපේ ජනගහන වර්ධන වේගය අඩුවෙලා. අපේ විතරක් නෙමෙයි ලෝකෙ හැම රටකම වගේ මෙහෙමයි. මේක ඉතාම දරුනු විදියට බලපාල තියන රටවල් තමයි.
1. ඊශ්‍රායලය.
2. ස්කැන්ඩිනේවියන් රටවල්. (නෝර්වේ, ස්වීඩන්)
3. පින්ලන්තය.
4. බෙල්ජියම.
5. ජර්මනිය
මේ වාගේ ඉතාම ඉහල දියුණුවක් අත්කර ගත්ත රටවල් මේ ප්‍රශ්නෙට මුහුනදීල තියනවා.
ඒ වගේම අපි වගේ සමකාසන්න රටවල් මේ තත්වයට දැන් මුහුන දෙනවා.

මෙතන ලොකු ප්‍රශ්නයක් තියනවා. මේ රටවල් අවංකවම තමන්ගේ අතපසුවීම හදාගෙන තමන්ට වැරදුනු තැන සොයාගෙන මේ ප්‍රශ්නයට විසදුම් සොයමින් සිටිනවා. උදාහරනයක් විදියට ගත්තොත් ස්කැන්ඩිනේවියානු රටවල තිබුනු ලොකුම ප්‍රශ්නයක් තමයි මේ රටවල ජලයේ අඩංගු වූ රසදිය සාන්ද්‍රනය ඉහල යෑම. මර්කරි විෂ පුරුෂ බීජ විනාශ කරනවා. නමුත් මේ සිද්ධිය හදුනා ගත් විගසම මෙයාල ඒ සඳහා ඉදිරි පියවර වහාම ගත්තා. අද වෙනකොට ජලයේ ඇති රසදිය සාන්ද්‍රනය නියම මට්ටමටම ගෙනත් තියනවා. ඊලඟට ගත්තොත් මේ රටවල් තමයි අද නිසරුභාවය සඳහා හොදම තාක්ෂණික දියුනුවක් ලබා තියන්නේ.

නමුත් අපි වගේ රටවල තමන්ටම ආවේණික වුනු පර්යේෂණවල යෙදිල මේ ගැන තාම හොයා බලන්නේ නැහැ. අපි ගත්තොත් ආයුර්වේදය මම දන්න තරමින් සරුභාවය ගැන ලෝකෙටම ආදර්ශයක් වෙන්න අපිට පුළුවන්.

ඒත් අපි මොනවද කරලා තියන්නේ?

අද මේ රෝගී තත්වය සමහරුන්ට සල්ලි උල්පතක් නිර්මාණ්ය කරලා තියනවා. අහිංසක දෙමාපියන් තමන්ගේ ජීවිත කාලයම මහන්සිවෙලා උපයන මුදල් යොදවලා බලන් ඉන්නවා ඒත් වැඩක් නැහැ.

මම දන්න එක්තරා ආචාර්ය්‍ය වරයෙක් මේකෙදි භාවිවිතා කල හැකි ඉතා වැදගත් රසායනිකයක් සොයා ගත්තා මේ ලංකාවෙදිම. නමුත් ඒක දියුනු කරන්න ලබා දිය යුතු සහාය ලැබෙන් නැහැ.

තව වරක් මාත් සිටි තැනකදී අපේ රටේ ඉතා උසස් ආයතනයක ලොක්කෙක් සරුභාවය ගැන කරන පර්යේෂණ හැදින් වූයේ වැඩක් නැති වැඩ ලෙස. මම ඒ ගැන ප්‍රශ්න කලාම කියනවා" දියවැඩියාව වගේ රෝග තමයි මූලිකත්වය දිය යුතු රෝග කියලා" ඔන්න ඕකයි අපේ රටේ ප්‍රශ්නෙ. අපි හැමෝම හිතන්නේ තමන්ගේ ලෙඩ තමයි ලෙඩ විදියට. ඔය ආයතන ප්‍රධානියට දියවැඩියාව තියනවා. ඒ නිසා ඔහු බලන්නේ ඒ රෝගය ගැන විතරයි.

වැඩ සිද්ධවෙන්නේ මෙහෙම නම් අපි කරන්න ඕනෙ ලෙඩ්ඩු ආයතන ප්‍රධානීන් කරන එක. නැත්නම් කවදාවත් රටට වැඩක් වෙන්නැහැ.

අපි මේ හැම දේම කරන්න හැකියාව තියන ජාතියක්. අපිට සම්පත් තියනවා, හැකියාව තියනවා, දැණුම තියනවා හැබැයි ඕනෙකම නැහැ. අනික ආයතන පාලනය කරන්නේ මානසික රෝගීන්. මේක තමයි අපේ රටේ ප්‍රශනේ.

ආයුර්වේද බටහිර කියලා බෙදීමක් නැහැ. අපි කවුරුත් එකතුවෙලා වැඩ කරනවා නම් ලෝකෙ තියන ප්‍රශ්ණ ගනනාවකට පිළිතුරු අපි ගාව තියනවා.

දැන් මම එන්නම් නැවත සරු භාවය ගැන ප්‍රශ්නෙට.

ලෝකෙ 1970 වෙත්දි මුළු ලෝක ජනගහනයෙන් 5% විතර තමයි මේ ප්‍රශ්නෙන් පෙළුනේ.
එම 5% අපි නොයෙක් කාණ්ඩ වලට බෙදුවම,
ස්ත්‍රී මඳසරුභාවය 50% විතර
පුරුෂ මඳසරුභාවය 30% විතර
හේතුවක් නොමැති මඳසරුභාවය 20% විතර තමයි අපි දැක්කේ.

නමුත් ඔබ පුදුම වෙයි අද තත්වය ගැන අද වෙනකොට මේ අගයන් බොහෝ වෙනස් වෙලා.
2000 වර්ෂය වෙනකොට මේ අගයන්
ස්ත්‍රී මඳසරුභාවය 40%
පුරුෂ මඳ සරුභාවය 50%
හෙතුවක් නොමැති මඳසරුභාවය 10% ලෙස වෙනස් වුනා.

නැවතත් 2006දී ලෝකය මේ ගැන සොයා බැලුවා. එහිදී ලබාගත් තොරතුරු අනුව පෙනී ගියේ පුරුෂ මඳ සරුභාවය නැවතත් දරුණු ලෙස වැඩි වී ඇති බවයි.

මෙයටම අදාල පර්යේෂණයක නියැළුනා මගේත් ඉතා හිතවත් ආචාර්ය්‍ය වරියක් ශ්‍රී ජයවර්ධන පුර විශ්වවිද්‍යාලයේ.
මෙතුමිය ඉතා නිවැරදිව අපගේ විශ්ව විද්‍යාල සිසුන් අතරින් තෝරාගත් සාම්පල කීපයක් වෘෂණ කෝෂවල වට ප්‍රමාණය මිනීමේදී පෙනී ගියා ඔවුන් වැඩි බහුතරයක් අනාගතයේදී පුරුෂ මඳසරුභාවයට පත් වීමට ඉඩ ඇති බව.
මේ අනුව අපට පෙනෙනවා ඉතා පැහැදිලිවම අප සිටින්නේ ගිනි කන්දක් පාමුල බව.

නමුත් ලෝකයට මේ පුරුෂ මඳසරුභාවට පිළිතුරු නැහැ. දැනට සොයා ගෙන ඇති ඉතා සීමිත බෙහෙත් ප්‍රමාණය කිසිසේත්ම මෙම රෝගයට ප්‍රතිකාර කිරීමට ප්‍රමාණවත් නැහැ.

හැම දේකම හොද පැත්තක්ද ඇති බැවින් අපේ ආයුර්වේද වෛද්‍ය විද්‍යාවට හැකි වුනා මේ සඳහා ප්‍රතිකාර සකසන්නට. දැනට මේ පර්යේෂණ ඉතා පුළුල් මට්ටමින් සිදු වෙනවා.
ඒත් මෙතනදි නොකියාම බැහැ. මේ පර්යේෂණ සඳහා රජය හෝ කිසිම ආයතනයක් මෙතෙක් අවශ්‍ය උපකාර කර නැහැ. බටහිර වෛද්‍යවරුන් කීපදෙනෙකුත් ආයුර්වේද වෛද්‍යවරයෙකුත් තම වියදමින් මේ කටයුත්ත මේ වන විට කරමින් සිටිනවා.

ඔන්න අපේ රට....

වඩාත් කනගාටු දායකම සිද්ධිය නම් බ්‍රිතාන්‍ය විශ්ව විද්‍යාලයක් මේ පර්යේෂණ වලට අවංකවම අවශ්‍ය උදව් කරනවා.

අපේ රට වාසනාවන් නේද??

ඊලඟ ලිපියෙන් පුරුෂ මඳ සරු භාවයේ ලක්ෂණ හා එයට හේතු සඳහන් කරන්න ඉන්නේ, ඒ ගැන ප්‍රශ්න තියේ නම් කමෙන්ට් කරන්න ඒ අනුව ලිපිය ලියන්නම්.