Thursday, September 27, 2012

පරමාණුක වාදය, සෛලීය වාදය, ත්‍රිදෝෂ වාදය, සහ පංචභූත වාදය.

පරමාණුක වාදය යනුවෙන් හැදින්වෙන්නේ පරමාණුවක පැවැත්ම තහවුරු කරන වාදයයි. බටහිර දී ඩිමොක්‍රීටස් මුලින්ම පරමාණුවක පැවැත්ම පිළිබඳ අදහස ලෝකයට ලබා දුන්හ. තේල්ස් නම් දාර්ශනිකයාද යම් අදහසක් මේ ගැන ලබා දුන්නද ඩිමෝක්‍රිට්ස්ගෙන් ඇරබෙන පරමාණුක වාදය 1800 දී පමණ ජෝන් ඩොල්ටන්ගේ පැමිණීමත් සමග නවීන මත දක්වා දියුණු විය.

පරම + අණුව යනුවෙන් කියවෙන්නේ යම් ද්‍රව්‍යයක් බෙදිය හැකි කුඩාම කොටස යන්නයි. පරමාණුවක ඇති පරමාණුක අංශු, උප පරමාණුක අංශු යන බොහෝ දේ අද හඳුනාගෙන ඇත. නමුත් මේ කිසිවක් දැකිය හැකි නොවේ මේවා බොහෝ විට අද්‍රව්‍යමය ද්‍රව්‍ය ලෙසත් එසේත් නැත්නම් ශක්තීන් හා යම් විද්‍යුත් ආරෝපනයන් ලෙස අර්ථ දැක්විය හැකිය.

පරමාණුවක ව්‍යුහයේ පැහැදිලි සීමාවක් අද ද දැකිය හැකි නොවේ. යම් යම් උපකල්පන සහ සීමා කිරීම් මගින් මිනිස් බුද්ධියෙන් ගොණුකරගත් සම්මතයන්ට අනුව පරමාණුව පිළිබඳ උගෙනීම කරනු ලබයි. කොටින්ම පරමාණුව යන ප්‍රපංචය මිනිස් බුද්ධියට මිස ග්‍රහනයට ස්පර්ශයට බඳුන් නොවන දෙයකි. මිනිස් ඇසට කවර ලෙසකින් වත් ගෝචර නොවේ. මේ සියල්ල අනුව පරමාණුව යම් අද්‍රව්‍යමය වූ දෙයක් ලෙස හඳුන්වා දීම වඩා සුදුසු වේ.

බටහිර විද්‍යාවේදී මෙසේ පෝෂණය වන පරමාණුක වාදය නිසා අද මිනිසාට නොයෙක් පළ ප්‍රයෝජන මෙන්ම මහත් වූ විනාශයන්ද උරුම කරදීමට සමත් වී ඇත.

පෙරදිගදී ද පරමාණුව පිළිබඳ නොයෙක් මත ආදි සෘෂි යුගයේ දී ඉදිරිපත් වී ඇත.

මම විශ්වයේ උත්පත්තිය පිළිබඳව ලිපි පෙළක් ලියාගෙන ගිය බව ඔබට මතක ඇති. නමුත් මට ඒ ලිපි එක දිගටම ලිවීමේ හැකියාවක් ඇති වුණේ නැහැ. එම ලිපි වලදී මම කතා කළා අභෞතික දේ භෞතික ද්‍රව්‍ය බවට පත් වන පිළිවෙළ.

එහිදී අභෞතික සහ භෞතික ලෙස අදහස් කරන්නේ ද්‍රව්‍යමය නොවන යමක් ද්‍රව්‍යමය බවට පත් වන්නේ කෙසේද යන්න බවත්, එසේත් නොමැති නම් කිසිවක් නොමැතිව තිබූ විශ්වය ක්‍රමයෙන් ප්‍රසාරණය වන්නට වූ විට එහි ද්‍රව්‍ය ඇති වුණේ කෙසේද යන්න බවත් මා ඔබට පවසා සිටියා මතකයි. ..………. දැන් පැහැදිලිනෙ.

මේ සදහා අපි උපයෝගී කරගන්නේ භාරතීය දර්ශන වාදයන් අතර තිබෙන ප්‍රධානතම දර්ශනයන් වන,

වෛශෙෂික දර්ශනය
මෙහි මූල කතෘ වන්නේ කණාද සෘෂිවරයා. මෙම දර්ශනයේ පරමාර්ථය වන්නේ ධර්ම සහ මෝක්ෂ ලාහයයි.

වෛශෙෂිකයන්ගේ මෙම වාදයන් තහවුරු කර ගැනීම සදහා ඔවුන්,
(1) පරමාණුවාද
(2) අනෙකාත්මවාද
(3) සත්කා‍ය්‍යර්‍වාද
(4) පරමාණුනිත්‍යවාද
(5) ෂට්පදාර්ථවාද
(6) සෘෂ්ටිවාද
(7) මෝක්ෂවාද කියන මේ දැනුම උපයෝගී කර ගන්නවා. ඇත්තෙන්ම පරමාණුව කියන වචනය භාවිතයට පැමිණෙන්නේ මේ සමගයි.

ෂඩ් දර්ශන වලටම අයත් තවත් දර්ශනයක් වන,

සාංඛ්‍ය දර්ශනය
මේ සදහා උපයෝගී කරගත හැකියි. මෙහි නිර්මාතෘ වන්නේ මහර්ෂි කපිල මුනිවරයායි. කපිල මුනිවරයාට අනුව,
(1) අව්‍යක්ත
(2) ප්‍රකෘති, විකෘති
(3) මහත්
(4) පුරුෂ
(5) අහංකාර, යන මේවා පංචවින්ශති ලෙස හදුන්වයි.
මෙම පංච විංශති නැවත කොටස් දෙකකට බෙදෙයි. ප්‍රකෘති සහ විකෘති ලෙසයි.

ප්‍රකෘති යනුවෙන් සියල්ලකටම හේතුව වන, හෙවත් සියල්ලන් උපදවන. තමා කිසිවකු විසින් නූපදවන පදාර්ථ අර්ථ දැක්වේ. ප්‍රකෘතීන් යටතට පුරුෂ, මහත්, අහංකාර, සහ පංචතන්මාත්‍ර ගැනෙයි.

විකෘති වශයෙන් යම් කාර්යයක් කරන කිසිවක් නූපදවන, අන් හේතුවක් නිසා උපදින පදාර්ථ ලෙස දැක් වෙයි. විකෘතීන් වන්නේ, ඒකාදශ ඉන්ද්‍රිය සහ පංචමහාභූත වේ. ඒකා දශ ඉන්ද්‍රිය ලෙස පංචබුද්ධීන්ද්‍රිය (වන ඇස, කන, නාසය, දිව, සහ කය ද අයත් වේ.) පංචකර්මේන්ද්‍රිය (වන රූපය, ශබ්දය, ගන්ධය, රස, ස්පර්ශය ද අයත් වේ.) යන දහයද මනසද අයත් වේ. පංච මහා භූත ලෙස,
පෘථිවි, - යම් ද්‍රව්‍යයක ඇති ඝන බව, ස්කන්ධයක් ඇති බව, තද බව ඇති කරන බලය.
ආපෝ, - යම් ද්‍රව්‍යයක ඇති ඇලෙන සුළු බව හෙවත් ඒකරාශී වීමේ බලය.
තේජෝ,- යම් ද්‍රව්‍යයක හැඩය සහ ශක්තිය ඇති කරන බලය.
වායු, - යම් ද්‍රව්‍යයක ක්‍රියාකාරී බව ඇති කරන බලය.
ආකාශ, - යම් ද්‍රව්‍යයක අන්තර් අවකාශය ඇති කරන බලය.

නැවතත් පරමාණුව සලකා බැලුව හොත් අපට එහි ඇති ඉලෙක්ට්‍රෝන වලින් චල ගතිය හෙවත් වායු පදාර්ථයත්, න්‍යෂ්ටිය ගොනු වී ඇති අන්දම සලකා බැලීමේදී එහි ආපෝ පදාර්ථයත්, පරමාණුවක වැඩියෙන්ම ඇති අවකාශ පදාර්ථයත්, න්‍යෂ්ටියේ ස්කන්ධය මගින් පෘථිවි පදාර්ථයත්, අන්තර් න්‍යෂ්ටික බල මගින් තේජෝ පදාර්ථයත් යන භූත පංචකයේ පැවැත්ම තහවුරු කරගත හැකිය.

දැන් ඉතා පහසුවෙන් ඔබට මෙය තේරුම් ගත හැකියි. කිසිම හෙතුවක් නැතිව උපදින පංචතන්මාත්‍ර සහ පුරුෂ, මහත්, අහංකාර, යන ප්‍රකෘතීන් විශ්වාරම්භයේදී ඇති වේ. මේවායේ ප්‍රතිඵල ලෙස විකෘතීන් වන පංචමහාභූත ඇති වේ. මෙහිදී පංචමහාභූත යනු ද්‍රව්‍ය - අද්‍රව්‍ය අතර සීමාවේ ඇති පදාර්ථයට අයත් දෙයක් බව පැහැදිලිය.

විශ්වයක් ඇති වී පැවතී නැති වී එයින් නැවත නව විශ්වයක් ඇරබේ යනු පුරාණ සෘෂි මතයයි. එවිට මේ පංචතන්මාත්‍ර ඇති වේ. ඒවා ඇති වීමට නියම හේතුවක් නැත. යම් කිසිවක උදව්වක්ද නැත. එම පංචතන්මාත්‍ර මගින් ඇතිවන බලයෙන් පංචමහාභූත ඇති වේ.

එහිදී නැවතත් පංචතන්මාත්‍ර මගින් පංච බුද්ධි ඉන්දිය පහ සහ පංච කර්මේන්ද්‍රය පහ ඇති වේ. ඒ සමගම මනසද ඇති වේ. මනසේ ඇති වීමත් සමග මානසික දෝෂ වන රජස් තමස් සහ සත්ව ඇති වේ. මේවා ඉතාම ක්‍රමානුකූලව සිදු වන ප්‍රතික්‍රියාවන්ය.

ඊට පසු ක්‍රමානුකූල පිළිවෙළකට පංචමහාභූත එකට එක එක් වීමෙන් කායික දෝෂ වන තිදොස් ඇති වීමට ගනී. මේවා භෞතිකය. එනම්,
1. වාත - වායු සහ ආකාශ භූත එක් වීමෙන් ඇති වේ. කායික, මානසික සහ පාරිසරික ක්‍රියාකාරීත්වය ඇති කරන්නේ මේ වායු දෝෂය මගිනි.
2. පිත - තේජ භූතය ප්‍රධානව ඇති වේ. කායික, මානසික, පාරිසරික ක්‍රියාකාරීත්වයට අවශ්‍ය ක්‍රියාකාරී බලය සපයන්නේ තේජ භූතය ප්‍රධානව සෑදී ඇති පිතෙනි.
3. සෙම - ප්‍රථිවි, සහ ආප් මහා භූත එක වීමෙන් ඇති වේ. කායික සහ මානසික මෙන්ම පාරිසරික පැවැත්ම තීරණය වන්නේ මේ සෙම හෙවත් කඵ නම් බලය නිසාවෙනි.

දැන් මම ඔබට කායික සහ මානසික දෝෂ වල නිර්මාණය ගැන යම් වැටහීමක් ඇති කළෙමි.

පරමාණුව වන්නේ ජීවී අජීවී සියල්ලේ මුල් තැනුම් ඒකකය නම්, සෛලය වන්නේ ජීවී වස්තූන්ගේ මුල් තැනුම් ඒකකයයි.

ඉහත පරමාණුවක පැවැත්ම පෙරදිග මට අනුව පැහැදිලි කළ ආකාරයටම සෛලයක පැවැත්මද මෙසේ පැහැදිලි කළ හැක.

සෛලයක න්‍යෂ්ටිය යනු එහි ක්‍රියාකාරී කොටසයි. එහි බලපැවැත් වෙන්නේ බොහෝ වාත දෝෂයයි. සෛලය බෙදීම මේ අනුව සිදු වේ. එහි සිදුවන සියලුම ජෛව රසායන ක්‍රයාවලට බලය දෙන්නේ මේ වාත දෝෂයයි.

සෛලයක පවතින සියල්ල බැඳ ගැනීමේ සහ එහි හැඩය පවත්වා ගැනීමේ හැකියාව ඇති කරන්නේ එහි බලපවත්වන සෙම් ශක්තියයි.

සෛලයක සිදුවන සියලුම ජෛව රසායන ක්‍රියාවන් පාලනය කරන්නේ එහි වූ පිත මගිනි.


මෙහි අඩංගු වන්නේ මවිසින් ලියන ලද මුල් ලිපියෙන් ගත් ඉතාම සංක්ෂිප්තයකි. මෙ ලිපිය මාස කීපයක් තිස්සේ සෑදුවකි. විටින් විට ලියාගෙන ගියෙමි. පසුගිය සතියේ ඒ ගැන යම් ඉඟියක් කළේ ඔබ ඊට අකමැති නම් පළ නොකරන්නටය. නමුත් ඒ ගැන යම් ධනාත්මක ප්‍රතිචාර ලද බැවින් පළ කිරීමට තීරණය කළෙමි. නමුත් මෙවන් කරුණු සරල සින්හලෙන් ලිවීම ඉතාමත් අපහසුය. කෙසේ හෝ ඒ ගැන මූලික අවධානය යොමු කළෙමි. යම් අපහසුතාවයක් ඇතොත් අපි ඒ ගැන කතා කරමු. මේ ලිපිය ලියන්නට පහත පොත් උපයෝගී කර ගතිමි.

1. F. Max Muller, THE UPANISHADS
2. බණ්ඩාරනායක අනුස්මරණ ආයූර්වේද පර්යේෂණායතන රජත ජයන්ති අනුස්මරණ කලාපය, 1987.
3. ඩී. එම්. ආර්. බී. දිසානායක, පදාර්ථ විඤ්ඤාණය, 1981.
4. ඩී. එම්. ආර්. බී. දිසානායක, දෝෂ ධාතු මල විඥානය, 1981.
5. ඩී. එම්. ජයසිංහ, පඤ්ච නිධාන ග්‍රන්ථය, 1984.

ඊළඟ ලිපිය සුදුලූනු සහ මීපැණි ගැන....

Monday, September 24, 2012

ඇමරිකාවෙන් ලංකාවට සුපුරුදු පරිදි පුරුදු පරණ ජීවිතයට!!

එදා හවස ඇමරිකානු වෙලාවෙන් හවස 03 විතර ඇමරිකාවට පය තිබ්බ අපි හෝටලේට ගිය ගමන් වැටුණු වැටුණු තැන්වල නිදාගත්තා. තුන්දෙනාම නැගිටිනකොට වෙලාව මහරෑ. ඉක්මනට ගෙවල් වලට කතා කරලා කෑමක් බීමක් ගැන බැලුවා. හොටලෙත් කෑම නැහැ. නොදන්න රටක් ... මොන….. බඩගින්නට මොන නොදන්න රටවල්ද? ඉක්මනින් ඇදපැළදගෙන පාරට පැන්න අපි ඉබාගාතේ ගියා කෑමක් හොයාගෙන. එතකොට තමයි සේෆ් හවුස් දැක්කේ. එතන ඕනෙ පදන් කන්න දේවල් වැඩි හරියක් මස්. ඕනෙ කෙමනක් කියලා රෝස්ට් කුකුළෙකුයි පානුයි ගෙනත් හොදට කාල හෝටලේට ඇවිත් නිදාගත්තා.

පසුදා උදේම අපි ලෑස්ති වුණේ සම්මන්ත්‍රණයේ පළමු දිනට. ඉක්මනින් ලංකාවට කතා කළා. ඒ අපේ උදේ ලංකාවට හවස 6 විතර නිසා.

සම්මන්ත්‍රණයේ මාතෘකාව වුණේ ඖෂධ පැළෑටි සහ ආයූර්වේද නිෂ්පාදන වුවත් මගේ ප්‍රියතම විෂය වන ආයූර්වේද දර්ශනය සහ මූලධර්ම පිළිබඳවත් සාකච්ඡා වුවා. මම ඒවට නම් බොහෝම කැමැත්තෙන්ම මගේ දායකත්වය ලබා දුන්නා. මලයාසියාවේ සිට පැමිණි ආචාර්‍ය්‍ය රංජිත් මෙහෙන්ඩෙකාර් ශිවජිරො මහත්මිය සහ ඉන්දියානු ජාතික මහාචාර්‍ය්‍ය බූශන් පත්වර්දන් යන දෙදෙනා ඉදිරිපත් කළ මතයන් සමග මම ඉතාම කැමැත්තෙන් එකඟ වුණා. මම ලංකාවේදි දියුණු කළ සමහර මත ඔවුන් සජීවී පරීක්ෂණ මාර්ගයෙන් ඉදිරිපත් කිරීම මට ඇත්තෙන්ම ආස්වාදනීය වුණා. ඒ සමඟම අපේ රට ගැන යම් කනගාටුවකුත් ඇති වුණා.

ඒ වගේම මේරිලන්ඩ් බයෝ ටෙක්නොලොජි සෙන්ටර් නම් ආයතනයේ විධායක අධ්‍යක්ෂ ආචාර්‍ය්‍ය ජුඩිත් ඒ. බ්‍රිට්z මහත්මිය මගේ පර්යේෂණ පිළිබඳ අසා මට ආරාධනා කළා ඒ ආයතනයේ පර්යේෂණ වලට සම්බන්ධ වන ලෙස. එය මා බාරගත්තා. මට ජීවිතයේ වෙන අරමුණක් නැහැ. කුඩා කල සිටම මම ප්‍රිය කළේ එයයි. නමුත් ලංකාවට පැමිණි විගස මගේ තවත් මිතුරියක් වන ආචාර්‍ය්‍ය සුනිති ගුණසේකර මහත්මිය යුරෝපා රටක ප්‍රධාන විශ්වවිද්‍යාලයක් හා ලංකාවේ සිට කරන පර්යේෂණයක් සදහා මාවද තෝරාගෙන තිබුණා. එම නිසා ජුඩිත්ගේ ආරාධනය කෙටි කලකට යටපත් කර ගැනීමට මා දැන් සිතා සිටිනවා.

ජෝන් හොප්කින් ආයතනයේ පැවැත්වූ මේ සම්මන්ත්‍රණය දින තුනක් පැවැති අතර දින තුනේදීම විටින් විට අපේ රටේ දායකත්වය ලබා දීමට අපට හැකි වුණා. දැනට ඇමරිකාවේ වෙසෙන වෛද්‍ය ස්වර්ණා සහ වෛද්‍ය සන්ධ්‍යා යන අපේ සොයුරියන් දෙදෙනාත් අප සමග එකතු වුණා, සම්මන්ත්‍රණය අතර මඟදී. ඔවුන් මේ වන විට ඇමරිකාවේ දී ඔවුන්ගේ ආචාර්‍ය්‍ය උපාධිය හදාරමින් සිටිනවා.

සම්මන්ත්‍රණය සදහා රටවල් විශාල ගණනක නියෝජිතයන් සහභාගි වුවත් සංවිධායකයින් මෙහි ප්‍රධාන රටවල් ලෙස ඇමරිකාවත්, ඉන්දියාවත් ශ්‍රී ලංකාවත් පිළිගත්තා. එම නිසා ඇමරිකානු රජයේ නියෝජිතයා ලෙස මෙරිලන්ඩ් රජ්‍යයේ ආණ්ඩුකාර මාර්ටින් ඔමෙලේ, ඇමරිකාවේ සිටින ඉන්දියානු තානාපතිනිය වන නිරූපමා රාවෝ සහ ශ්‍රී ලංකාවේ උසස් අධ්‍යාපන නියෝජ්‍ය අමාත්‍ය නන්දිමිත්‍ර ඒකනායක යන මහත්ම මහත්මීන්ද සහභාගි වූවා.

සම්මන්ත්‍රණයේ දෙවනි සහ තුන්වන දිනයන් සාකච්ඡා සදහාම වෙන්වූවා. කෙසේ හෝ ඉතාම සාර්ථක සම්මන්ත්‍රණයක් තුන් දිනකින් අවසන් වූවා. කාලය ඉතා මඳ වුවත් සාර්ථක දින තුනක් බව නම් කිව යුතුයි.

දෙවනි දින ඇමරිකාවේ සිටින ශ්‍රී ලංකා තානාපති ජාලිය වික්‍රමසූරිය මැතිතුමාගේ ආරාධනයෙන් තානාපති නිවසේ දිවා භෝජනයට සහභාගී වීමටත් අපට සිදුවුණා. එයත් මහත් අගය කළ යුතුයි. තානාපතිතුමා සමග පැවැත් වූ සාකච්ඡාවේදී අප පෙන්වා දුන්නේ ලංකාව සහ ඇමරිකාව යන රටවල් ආයූර්වේදය ඔස්සේ කෙසේ සම්බන්ධ විය යුතු ද යන කරුණයි. අප විසින් පෙන්වා දුන් සියලු කරුණු ඉතාම සංයමයෙන් එතුමා පිළිගත්තා. නුදුරේදීම ඇමරිකානු ආයෝජකයන් හා අප කණ්ඩායම අතර සාකච්ඡාවක් සූදානම් කරන බව එතුමා අපට දැන්වූවා.

මෙතැන් සිට දින ගණනාවක්ම ඇවිදීමට රටතොට බැලීමට ගත කළා.

ඇරුණි අක්කා අප සමඟ සම්බන්ධ වුණේ ඒ අනුවයි. ඇයත් සමඟ ජෝජ් ටවුන් සහ ඇලෙක්සැන්ඩ්‍රියා නගර බැලීමට ගියා.

ලංකාවෙන් ගිය මගේ මිතුරෙක් වන සිතාර ෆ්‍රනාන්දු හෙවත් වජිර නම් මිත්‍රයා ( ශ්‍රී ලංකා රගර් පිලේ හිටපු සාමාජිකයෙක්.) ඔහුගේ නිවසේ දින ගණනක් අප තබාගෙන සියලුම සත්කාර කළා. ඒ ගැන නම් ඔහුටත් ඔහුගේ ප්‍රිය බිරිඳටත් අප ණය ගැතියි. ඔහුගේ මිතුරන් වන කැළුම් සහ දිනේෂ් අපත් සමඟ වර්ජීනියා ගිය ගමන කෙදිනකවත් අමතක වෙන දෙයක් නෙමෙයි. අධික වේගයෙන් වේග පාලන කැමරා මඟ හරිමින් අපි හොඳ විනෝදයක් ලැබුවා.

වජිරගේ නිවසින් මගේ මිතුරන් දෙදෙනා නිව්යෝක් වෙතත් ඉන් නිව් ජර්සි වෙතත් ගමන් ගත්තා. මම තනිවම නැවත ලංකාවට පැමිණියා. මා එන ගමනේදී එයාර් ඉන්දියා ගුවන් යානය පැමිණිය යුතුව තිබ්බේ මුම්බායි වෙතයි. නමුත් ඔවුන් මා දැනුවත් නොකර එය දිල්ලි (Connecting Flight) වෙත ගෙනයනු ලැබුවා. මෙහිදී යන සහ එන ගමනේදී වූ සියලු සිද්දීන් නිසා මගේ ඉවසීමේ රතු කට්ට පැන තිබුණා. දිල්ලියේදී පළමුව කළේ එයාර් ඉන්දියා ආයතනයට ගොස් හොද සංග්‍රහයක් ඔවුන්ට කිරීමයි. ඇත්තෙන්ම එය මට නොසිතූ විරූ ප්‍රතිඵල ගෙන දෙන්නට සමත් වුණා. දිල්ලි සහ බොම්බෙ යන ගුවන් තොට දෙකේදීම ඔවුන් මා සාදරයෙන් පිළිගෙන අනෙක් ගුවන් යානය තෙක් කාලය මට වෙනම කාමරයක් සහ අවශ්‍ය සියලුම ආහාර නොමිලයේම ලබා දෙන්නට වග බලා ගත්තා.

මේ සටහන මින් නවතා මගේ සුපුරුදු ආයූර්වේද ලිපි මින් ඉදිරියට ලිවීමට අදහස් කරනවා. මුලින්ම මේ සතිය තුළදීම "පරමාණුක වාදය, සෛලීය වාදය, ත්‍රිදෝෂ වාදය, සහ පංචභූත වාදය" යන දුලභ මාතෘකාව පිළිබඳ ලිපියක් පළ කරනවා. එය මේ වන විටත් 90% වැඩ අවසන් කර තිබෙන්නේ. ඊටත් පසු දිගින් දිගට ඔබ වෙත මගේ ලිපි ඉදිරිපත් කෙරෙනවා.

ඔබ මවෙත දැක්වූ අනුග්‍රහය මවිසින් ඉතාම බැතිබරව අගය කරනවා.


බොහොම ස්තුතියි මිතුරනි, මිතුරියනි!!!!

Thursday, September 20, 2012

මහවෙදනාගේ ඇමරිකානු ගමනේ මුල් දින කීපය ලංකාවෙන් ඇමරිකාවට.

මේ ගමන මගේ සිතේ තිබූවක් නොවෙයි. යොදාගෙන තිබූ වැඩ අනුව මට මෙවර සහභාගී වීමට තිබූයේ නොවැම්බර් මස පවත්වන ලෝක ආයූර්වේද කොන්ග්‍රසයේ සම්මන්ත්‍රනයටයි. එය ඉන්දියානු රජය විසින් වාර්ෂිකව පවත්වනු ලබන ආයූර්වේද සම්මේලනයකි. නමුත් ඇමරිකාවේ තිබෙන ඉතාම ඉහළ මට්ටමේ විශ්වවිද්‍යාලයක් වන ජෝන් හොප්කින් රෝහල සහ වෛද්‍ය විද්‍යාලය විසින් ඖෂධ පැළෑටි සහ අයූර්වේද නිෂ්පාදන පිළිබඳව වෙනම සම්මේලනයක් පවත්වන්නට සැලසුම් කර තිබුණා. අප සහභාගී වූයේ එයටයි. මට ඒ අවස්ථාව ලැබුණේ අහම්බෙන්. ඇත්තෙන්ම එම ආරාධනය පැමිණියේ කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ දේශීය වෛද්‍යවිද්‍යා ආයතනය හරහායි. එහි ආචාර්‍ය්‍යය වරුන් දෙදෙනෙක්, පාලක මණ්ඩල සාමාජිකයෙක් (වෛද්‍ය උදාර අතපත්තු) සහ මා ලෙසයි කණ්ඩායම සෑදී තිබූයේ. නමුත් අවාසනාවට ආචාර්‍ය්‍යවරුන්ගේ වර්ජනය හෙතුවෙන් මාමිත්‍ර වෛද්‍ය කමල් සහ වෛද්‍ය නිමල් මහතුන්ට සහභාගී වීමේ වරම අහිමි වූවා. එය ඉතාමත් අවාසනාවන්ත තත්ත්වයක්.

වීසා පිළිබඳ ගැටලුවක් ඇති නොවූයේ ජෝන් හොප්කින් ආයතනය අපට ලබා දී තිබූ සියලු ලියකියවිලි ඇමරිකානු රජයේ ශ්‍රී ලංකා තානාපති කාර්‍යාලයට එවා තිබූ නිසායි. එම ආයතන අපට දැක් වූ අනුග්‍රහය ඉතා විශාලයි. කොළඹ ඇමරිකානු තානාපති කාර්‍ය්‍යාලීය සේවය ඉතාම ඉහළ මට්ටමකින් යුතු වූවා. අප කණ්ඩායමේ සියල්ලන්ටම එනම් ඉහත කියූ දෙදෙනාත්, මටත්, වෛද්‍ය උදාර මහතාටත්, ශ්‍රී ලංකාවේ සිටින හිමාලයා ආයූර්වේද නිෂ්පාදන ආයතනයේ කළමනාකාරවරයාටත් ඉතා පහසුවෙන්ම විසා ලබා දීමට ඔවුන් වගබලා ගත්තා.

එහෙත් සහභාගී වූයේ අප තිදෙනෙක් පමණයි. අනෙක් දෙදෙනාට ශ්‍රී ලංකා රජයේ අවසරය ලැබුණේ නැහැ. එය මේ ගමනේ මට ඇති වූ එකම සිත් වේදනාවයි.

ගමනට සියල්ල සූදානම් වුවත් අපේ සඟයින් දෙදෙනා කෙසේ හෝ එක්කර ගැනීමට ගත් උත්සහය අපතේ ගියා. ප්‍රතිඵලය වූයේ දිනය කට ලගටම පැමිණ ගුවන් ටිකට් ගැනීමට යාමේදී මහත් අපහසුතාවයකට පත් වීමට සිදුවීමයි. කලින් මා සහභාගී වෙනත් අවස්ථාවලදී මවිසින් කලින්ම ගුවන් ටිකට් මිලදී ගෙන තබා ගන්නා නිසා මට ඒ ගැන එතරම් අපහසුවක් වේ යැයි සිතුණේ නැහැ. නමුත් අධික මිල ගණන් යටතේවත් ඇමරිකාව වෙත ගුවන් ටිකට් ගැනීමට ආසන නැති බවයි අපට දැන ගන්නට ලැබුණේ. කෙසේ හෝ අවසානයේ ඉතා දුෂ්කර මාර්ගයක් වන ඉන්දියාව හරහා යාමට ගුවන් ටිකට් ලබා ගැනීමට අප සමත් වූවා.

ඉන්දියාව වෙත ගොස්, නැවත නිව්යොර්ක් වෙතත් ඉන්පසු ඇමරිකානු අභ්‍යන්තර ගුවන් ගමනකින් වොෂින්ටන් වෙත යාමටත් අපට සිදු වූවා. සාමාන්‍යයෙන් ඇමරිකාව වෙත යන අය බොහෝ විට කරන්නේ, ලංකාවෙන් එන්ගලංතය වෙතත් ඉන් ඇමරිකාව වෙතත් පියාසර කිරීමයි. වඩාත් පහසුම මාර්ගය වන්නේ දෝහා කටාර් වෙත ගොස් ඇමරිකාව වෙත යාමයි. ජපානය හරහා යන ක්‍රමයක්ද ඇතත් එයත් දුරින් වැඩි බවයි මගේ හැඟීම. වොෂින්ටන් වෙත යන්නන්ට දැන් මේ මස 20 වැනිදා සිට ඩුබායි හරහා යන්නත් ක්‍රමයක් ඇති වනවා. ඒ එමිරේට් ගුවන් සේවය වොෂින්ටන් ඩී. සී. වෙත පියාසැරීමට සූදානම් වන නිසා.

උදාර සහ මම, රමේෂ් සමඟ ශ්‍රී ලංකන් ගුවන් යානයකින් දිල්ලියට පැමිණියා. පැය 3 ටිකක් වැඩි කාලයක් ඒ සඳහා ගත වූවා. අපේ ගුවන් සේවයේ සත්කාරය ඉතා ඉහළයි. නොයෙක් ගුවන් සේවා වලින් ගමන් කර ඇති මා පළමුවෙන්ම එදිනයි ශ්‍රීලංකන් ගුවන් සේවයේ යානයක ගමන් ගත්තේ. මම හොදින්ම සෑහීමකට පත් වූවා.

අපි දිල්ලි ගුවන් තොටේ පැය කීපයක් ට්‍රාන්සිට් සිටිය යුතු නිසා වැඩි හදිසියක් නැතුව ඕපාදූප බලමින් රස්තියාදු වුණා. මතක තබා ගන්න ඉන්දියාවට ඇතුළු වීමේදී තමන්ගේ අතේ ඇති හැම බෑගයකම ගුවන් සේවයේ ටැග් එකක් එල්ලාගෙන යන්න. කොටින්ම තන්ගේ කෝට් කබා ආදිය අතේ ගෙනයනවා නම් ඒවයේද මේ ටැග් එල්ලාගෙන යන්න. අනෙක් කරුණ ඒවාට නිසි ලෙස ඉන්දියානු රේගු නිලධාරීන්ගේ මුද්‍රාවන් තබා ගන්නත් අමතක කරන්න එපා. යම් අමතකවීමක් වුවොත් ඔවුන් ඔබව නවතාගෙන මුල සිටම පිළිවෙලින් නැවත ඔවුන් ගේ පරීක්ෂාවන්ට ලක් කරනවා. එය මහත් කරදරයක්. මා මෙය නොදන්නවා වුවත් මගේ මිතුරන් දන්නා නිසා මා එදින එම කරදරයෙන් බේරුණා.

අපේ කටුනායක ගුවන් තොටත් සමග බැලීමේදී දිල්ලි ගුවන් තොට විශාල වුවත් අපේ නිලධාරින්ගේ ඇති මානුෂික බව ඔවුන් කෙරෙන් මා දැක්කේ නැහැ. අපේ පෙනුමත් ඉන්දියානු මොඩලයේ නිසා හැම විටම ඔවුන් අපව අමතන්නේ හිංදියෙන්. මම කීප සැරයක්ම ඔවුන්ට දැන්වූවා "මට ඔබ කියන කිසිවක් තේරෙන්නේ නැහැ. මම වෙන රටක වැසියෙක්" කියන එක. ඒත් සමහරක් හරක් වගේ නැවත නැවත ඒකම කළා. මම එන ගමනෙදී මේ ගැන ගුවන් තොට බලධාරීන්ට පැමිණිලි කළා. ඉන් මට සෑහෙන වාසියකුත් අත්වුණා ඒ ගැන පසුව ලියන්නම්.

ඊට පසු අපි එයාර් ඉන්ඩියා ගුවන් යානයකින් නිව්යෝර්ක් වෙත පිටත් වූවා. ඒක තමයි ගමන. මීට පෙර එක දිගට පැය 11 පමණ ගුවන් ගමනක යෙදී ඇති මට එතරම් බලපෑමක් සිදු නොවුණත් මගේ මිතුරන් දෙදෙනා සෑහෙන වෙහෙසට පත්වූවා. මධ්‍යම රාත්‍රිය වන විට අවදිව සිටියේ අප කීපදෙනෙක් පමණයි. අපි තුන්දෙනාත් ඉන්දියානු ජාතික අපේ වයසටම අයත් කීපදෙනෙක් එකට එකතු වී හොද හැටි විනෝද වුවා. ගුවන් සේවිකාවන්ට වෙන්කර ඇති කොටසේ ඔවුනුත් සමග කුළුපඟ වීමට අපට වැඩි වෙලාවක් ගත වුණේ නැහැ. කෑම බීම ඕනෙ පදන් ලැබුණා. ඉතා ළාබාල ඒත් එම්. බී. ඒ. උපාධිධාරිනියක් වූ මංද්‍රිකා අප සමඟ මිත්‍ර වූ අය අතරිනුත් විශේෂයි. හොද මාකටියර් කෙනෙක්ගේ ලක්ෂණ ඇගෙන් දක්නට හැකි වුණා. ඇය හැම විටම බොහොම පරිස්සමින් ඉන්දියානු ගුවන් සේවය මාකට් කළා. අපි අහුවෙයි ඕවට.

නිව්යෝර්ක් වෙත පැමිණීමට අපිට පැය 15 1/2 පමණ ගත වී තිබුණා. සෑහෙන වෙහෙසකර බවකින් නිව්යෝර්ක් ජෝන් එෆ් කෙනඩි ගුවන් තොට වෙත ගිය අපට ඉතා ඉක්මනින්ම ආගමන විගමන කටයුතු අහවර කර ගැනීමට හැකි වීම ඇත්තෙන්ම භාග්‍යයක්. සියල්ල පරිඝනක ගත කර ඇති නිසා ඉක්මනින් මගීන්ගේ කටයුතු කර ගැනීමේ හැකියාව තිබෙනවා.

නිව්යෝර්ක් ගුවන් තොටෙන් වොෂින්ටන් රේගන් ගුවන් තොට වෙත පිටත් වීමට ගිය අපිට මුහුණ දීමට සිදු වූයේ අපූරු ගැටලුවකටයි. ඒ තමන්ගේ රේගු කටයුතු තමන්ම ඔන් ලයින් කර ගැනීමයි. පිස්සු හැදෙනව, අපි එතැනට වෙලා කීපදෙනෙක් කරනවා බලන් ඉඳලා පුරුදුකාරයෝ වගේ වැඩේ කර ගත්තා. ඊට පසු ගුවන් යානා පැටියෙක්ට ගොඩවෙලා විනාඩි 51 පමණ වොෂින්ටන් වෙත පැමිණුනා.

එතැන් සිට කතාව දවස් කීපෙකින් දාන්නම්.

Tuesday, September 18, 2012

මහවෙදනාගේ වතගොත


දෙමසකට ත් ටිකක් වැඩි නිහැඬියාවකින් පසු බොහෝ දේ ලිවීමට තිබේ. ඒ සියල්ල මෙහි කීමට හැකියාව ක් නැත ත්, කියන්නට හැකි දේ පමණ ක් මතකයේ හැටියට කැටි කොට  මෙසේ ලියමි.



ඒ 1986/ 1987 වසරයි.  උසස් පෙළ විභාගයෙන් පසු ජීවිතය ගැන බොහෝ ගැඹුරින් සිතන්න ට පෙළඹවීම ක් නොතිබුනත්, මා යායුතු අත මවිසින් කලින් ම තෝරගෙන සිටියෙමි.



රටේ තැන තැන ඇවිලෙන ගිනිය, ටයර් සෑ මෙන්ම ධර්ම චක්‍ර ද, එදිනෙදා භාවිතා වන වදන් බවට පත් වී ඇත.   උතුර මෙන්ම දකුණ ද ගිනි ගන්නා බවක පැහැදිලි සේයාවන් පෙනෙන්නට තිබිණි. නමුත් අපි බොහෝ අවස්ථාවල රාත්‍රී සාකච්ඡා වලට සහභාගී වීමු. ඒ මගේ නිවසේත් මිතුරන්ගේ නිවාස වලදීත් ය. එන පොට නරකට බව දැනගත් මිතුරන් කොටසක් අප කෙරෙන් දුරස් වීය.



පුරා වසර දෙකකට මඳක් අඩු කාලයක් කෙළි හැංගිමුත්තන් සෙල්ලම අහවර වන බව මටද පසක් වන්නට විය.  බොහෝ ප්‍රබලයන් ලොව හැර ගොසිනි. තවත් කුමන විප්ලවද?



ක්‍රමයෙන් විශ්වවිද්‍යාල ඇරඹෙමින් තිබිණි. මාද පැරණි සඟයන් සොයා ගියෙමි. අප අතර සිටි සමහර සොයුරෙක් අප අතැර ගොසිනි. ජීවිතයෙන්ම අතැර ගොසිනි. ඒ ඇති වූ කලකිරීම අද ද මසිත පෙළයි.



කෙසේ හෝ වසර 5 කාලයකින් නිම විය යුතු අපේ වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය ඒ වන විටත් වසර කීපයකින් පසු පසට තල්ලු වී තිබිණි. තවත් වසර දෙකක් පමණ කාලයක් වැඩිපුරත් ගෙවමින් පස් වසරක අධ්‍යාපන කාලය වසර අටකින් නිම කරමින් අපි 1996 දී වෛද්‍යවරුන් ලෙස සමාජයට පා තැබීමු.



එතැන් සිට මට සිදු වූයේ යම් මූල්‍යමය ස්ථාවරයකුත්, වෛද්‍යවරයෙක් ලෙස සමාජමය ස්ථාවරයකු ත් ගොඩනඟා ගැනීමටයි. 2000 වසරේ මගේ දියණිය උපදින විට මා ඒ සඳහා යම් යම් ව්‍යාපෘතීන් දියත් කර තිබුණ ද දියණියගේ අසනීප තත්ත්වය නිසා ඒ සියල්ල විනාශ වී ගිය අයුරු මවිසින් ඔබට මීට පෙර කියා ඇත.



2001 වසරේ දී සියල්ල අලුතින් අරබා ඉතාමත් කෙටි කලකින් විශාල ආර්ථික දියුණුවක් ලබා ගැනීමට මට හැකි විය. යම් දියුණු තත්ත්වයක් ලබා ගැනීමත් සමඟ සියල්ල මගේ ප්‍රිය බිරිද වෙත පවරා දුනිමි. දැන් මම සියල්ලෙන් නිදහස් මිනිසෙක්මි. ඉතා ආශාවෙන් පැතූ මගේ උසස් අධ්‍යාපන කටයුතු ඒ වන විටත් බොහෝ ප්‍රමාද වී තිබිණි.  මගේ ඉලක්කය එයයි. 2003 වසරේදී මම නැවතත් උසස් අධ්‍යාපන කටයුතු ඇරබීමි. ඒ සදහා මට පැමිණිබාධක ද මම ඔබට කියා ඇත.



මගේ උපන් දිනය ද යෙදී තිබූ පසුගිය අගෝස්තු මස මම ආචාර්‍ය්‍ය උපාධියට සුදුසුකම් ලදිමි.



මගේ දෙමාපියන් මට ලබා දුන් නම රෝහණ ප්‍රියසුසන්තයි. මගේ පියාගෙන් මවෙත ලද නම රණසිංහ ආරච්චි යන්නයි. මේ දෙකම එකතු කර මම දැන් නම ලෙස භාවිතා කරන්නේ රණසිංහ ආරච්චිගේ රෝහණ ප්‍රිය සුසන්ත යන්නයි. මගේ මුල් ගම මාතරට ත් එහා ඈත රුහුණ වුවත් මගේ පියා ගේ හිතුවක්කාරකම් නිසා මා උපන්නේ කොළඹයි. හැදී වැඩුණේ වත්තලයි. මගේ මුල්ම පාසැල වන්නේ මාවරමණ්ඩිය දරණාගම මහා විද්‍යාලයයි. මගේ ප්‍රියතම බ්ලොග් කරුවකු වන හසිත ගුරුසිංහයන්ගේ මුල්ගම් පියස මගේ ද මුල් කාලය ගෙවුණු බිමයි.



ද මා ඉතා සාර්ථක වුවත් මේ සාර්ථකත්වය පිටුපස මට දිරිය දුන් දෙතුන් දෙනෙක් ඇත. ඒ මගේ මව, මගේ බිරිඳ සහ බිරිඳගේ මවයි. ඇයත් මට දෙවනි මව් කෙනෙකි.



මේ සටහන මෙහි තබන්නේ බ්ලොග් ලෝකයේදී යමෙක් මට කරන ලද අභියෝගයක් නිසායි. මේ මගේ නියම වත ගොතයි. දැනට මම වාසය කරන්නේ නුගේගොඩ නගරයේ ය. යමෙක්ට මා මුණ ගැසීමට ඉතාම පහසු තැනක මම වාසය කරමි.



ඔන්න මහවෙදනා යන නමින් මා මෙතක් කලක් ඔබ හමුවට ආවත් දැන් මගේ නියම වත ගොත ඔබ හමුවේ ඇත. ඒත් මහවෙදනා ලෙසින්ම දිගටම සිටීමට මම කැමැත්තෙමි.



මගේ ඇමරිකානු සංචාරය හා මගේ බ්ලොග් මිතුරන් ගැන යම් සටහනක් මේ සතියේම තබමි. ඒ අතරම මා ඉතා ආශාවෙන් සිටි තවත් ජයග්‍රහණයක් අද දින මට ලැබිණි. එනම් බටහිර රටක විශ්වවිද්‍යාලයක් හා මා සහයෝගී (Collaboration Research)  පර්යේෂණයක් කිරීමයි. ස්වීඩනයේ ප්‍රමුඛ විශ්වවිද්‍යාල ආයතනයක් ඒ සදහා සිය කැමැත්ත අද මට ඊයක් මගින් දැනුම් දුන්නාය.



මා නැඟි කන්ද අහවර වී ඇති බව මට දැන් දැන් පසක් වේ.



කෙදිනක හෝ මා මිය යන්නේ රටට බරක් නැති නිදහස් මිනිසෙකු ලෙස බැව් නම් මට හොදටම විශ්වාසය.



ප/ලි.



මා හදුනන බ්ලොග් කරුවෝ කීප දෙනෙක් සිටිති. ඒ සියල්ලන් ගැන මම ඊලඟ ලිපියෙන් කියමි. නමුත් ඉතා ඈත දුරු රටකදී සිංහල බ්ලොග් කාරියක වන අරුණි අක්කා මවෙත දක්වන ලද අනුග්‍රහය ඇත්තෙන්ම මට මහමෙරකි. අක්කේ ඔබ වැන්නන් මේ රට හැර ගොස් සිටීම අපේ අවාසනාවකි. පුරා පැය තුනක් ගතවන අධික දුරක්, කාලයක් ධනයක් වැය කරමින් අප බලන්නට මවක් මෙන් ඔබ පැමිණියාය. ඔබට හිස නමා ආචාර කරමි. මට ඔබ වෙත දෙන්නට ඇත්තේ එපමණකි.


ප/ප/ලි.
ලොකු ජෝන්ගේ අනුග්‍රහයෙන් බ්ලොගය නැවත සකස් කලෙමි. ඔඅබට මගේ ස්තුතිය. ගිම්හාණිටත් බොහෝම ස්තුතියි දුන්නු උපදෙස් වලට.