ඔබ සැමට මගේ ස්තුතිය!!!!!!

ගොඩක් අය මේ වගේ දේ කරන්නේ යම් සංධිස්තානයකදී ඒ කියන්නේ 100 පෝස්ට් එක වැනි. ඒත් මම විශ්වාස කරනවා යමක් කල යුතු නම් ඒක කලයුතු තැන කල යුතුයි. මම තව කල් බලන් ඉන්න තරම් නැහැ. කලයුතුදේ කලයුතුයි.

මේ කෙටි සටහන මට ඉතා වැදගත්. මම මේක ලියන්න හිටියේ අද නෙමේ. තව ටික දවසක් ගිහින්. මොකද මගේ බ්ලොග් ඉතිහාසයට තාම මාස1 1/2 ඒ කියන්නේ මම අප්‍රේල් 02 විතර මේක පටන් ගත්තට සින්ඩියක ලියාපදිංච් වෙලා, හරියට මේ වැඩේ පටන් ගත්තේ අප්‍රේල් 20 පහුවෙලා.
මම මුලින්ම කියලා තියනවා මම ඇයි බ්ලොග් ලියන්නේ කියලා.

මෙතනදි මම බලාපොරොත්තු නොවුන දෙයක් සිද්ධ වුනේ. අළුතෙන් මේ කාර්යය පටන් ගත්ත කෙනෙක්ට කොහොමත් මාස හයක්වත් යනවා සැලකිය යුතු රසිකයන් ගනනක් එකතු කරගන්න.

නමුත් මට මුල ඉදලම දිනකදී 100 හෝ ආසන්න ගනනක් රසිකයින් සිටියා. මම හිතන්නේ ඒ මට මුල්ම කමෙන්ට් එක දුන්න දුකා නිසා. තව කකා මගේ බ්ලොග් එකට ඇවිත් මොනවා හරි ලියලා යන්න ගත්තා ඒක මට ලොකු හයියක් වුනා. ඊලගට ජ්‍යෝතිෂලංකා, පොඩිගමයා. හැමදාම මොනවාහරි ලියපු ගිම්හානි, තව මගේ නොදැකපු මිත්‍රයා මාතලන් මේ අය නිතරම වගේ ඇවිත් ගියා මොනවා හරි කියලා.

ඒක මට ලොකු හයියක් වුනා. මම මුලින්ම කමෙන්ට් ගැන ලොකු බලාපොරොත්තු තිබ්බ කෙනෙක් නෙමේ. ඒත් ඒක මට ලොකු ශක්තියක් වුනා.

මේ අතර තව නොයෙක් දෙනා විටින් විට මට නොයෙක් දේ කිව්වා ඒ හැම මගේම සොයුරන්.
මට කාව හරි නම නොකියා මගහැරුන නම් ඒ අය මගේ හදවතින්ම පුදනවා. ඔබට මම හිස නමා ආචාර කරනවා. මගේ බ්ලොග් එක කියවපු හැමට ස්තුතියි.

දැන් මේ අය අතර සුවිශේෂී තව දෙන්නෙක් ඉන්නවා. එක් අයෙක් මාරයා මල්ලී. ඔබ දන්නවා මම බ්ලොග් කරනයට එන්න ලොකුම හේතුවක් උනේ ඔබයි.

ඔබ ඊයේ මගේ බ්ලොග් එක බස් එකට නග්ග ගත්ත නිසා මම හිතන් හිටපු මාස හයකදී විතර කරන්න තිබුනු දේ දැන්ම කරන්න උනා.

ඊලගට මම කියන්න ඕනෙ. ඉන්දි ගැන ඉන්ද්‍රජිත් සමරජීව. මම හිතන්නේ ලංකාවේ බ්ලොග් ආරම්භකයන් දෙතුන් දෙනාගෙන් කෙනෙක් චානකගේ ලිපි අනුව මට ඒක තේරුනා.
මම කීප වතාවක්ම ඊමගින් කල කරදර ඉවසමින් මට අවශ්‍ය දේ කර දුන්නා. මබට තුති!!!!

ඔබ සැමට මගේ ස්තුතිය!!!!!!