ශ්‍රී ලංකාවතුල ආයූර්වේදයේ අනාගතය සරුවෙයිද?

මම අද ලියන්නේ වෙනත් දෙයක් ගැන.

නමුත් සතියකට සැරයක් ගානේ විශ්වාරම්භය ගැන ලිපිය දමනවා………….

මම ආයුර්වේදයෙන් ඉගෙන ගත්ත ඉතාම වටිනා පාඩම ගැන තමයි ඔබට කියන්න සිතුවේ. 1988 මහා භීෂණයක් රටේ තිබෙන වෙලාවෙ තමයි මම මුලින්ම ආයුර්වේදෙට අවේ. එතනත් අවුල් බොහෝමයි ඒ කාලේ.....

අයූර්වේද විද්‍යාව තියා ඔය ගැන කිසිම දෙයක් මම දැනන් උන්නේ නැහැ. හැබැයි මේ වෙනකොට ආයුර්වේද විද්‍යාව, බුදු දහම වගේ විෂයන් සම්බන්ධව මගේ යම් කිසි මානසික පිබිදීමක් ඇති වෙමිනුයි තිබුනේ. මේ තීරනයට කිසිවෙක් එතරම් කැමැත්තක් දැක්වූයේ නැහැ. නමුත් දෛවය මාව එතැනට ගෙන ගියා. අවංකවම මා සහ මගේ සියළුම ලබැඳියන් අද සතුටු වෙනවා මා ආයුර්වේද වෛද්‍යවරයෙක් වීම ගැන.

ආයුර්වේදය කියන්නේ දාර්ශනික පදනමක් මත ගොඩනැගුණු විද්‍යාවක්. මෙහිදී ඉගැන්වෙනවා ප්‍රධාන කරුණු කීපයක්.

1. ආයුර්වේද වෛද්‍ය විද්‍යාව.
2. බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යාවේ මූල ධර්ම.
3. පෙරදිග දර්ශනය.
4. සිංහල, සංස්කෘත, හින්දි වගේම ඉංග්‍රීසි භාෂාවන්.

මේ වගේ විෂයන් තමයි අපි මුලින් ඉගෙන ගන්නේ. ඔතන තිබෙන අමාරුම දේ තමයි භාෂා අධ්‍යනය. වසර තුනක් පමන කාලයක් භාෂාවන් ඉගෙන ගත යුතුයි. හැබැයි තුන්වන වසරෙදී පවත්වන පරීක්ෂණයෙන් භාෂා වලින් අනිවාර්ය්‍යයෙන්ම සමත් විය යුතුයි. එහෙම නැති කෙනෙකුට පංති සාමාර්ථයක් ලබා ගත නොහැකියි. අසමත් වුවොත් යම් හෙයකින්, අවසාන පරීක්ෂණය සමත් වීමට ප්‍රථම ඒවා සම්පූර්ණ කල යුතුයි. එහෙම නැත්නම් වෛද්‍ය සීමාවාසික පුහුණුව ලැබීමට නොහැකියි. ඒ භාෂා අධ්‍යනය.

ඊලඟට එන්නේ ආයුර්වේද වෛද්‍ය විද්‍යාව මෙකෙදි. ආකාර කීපයකින් අධ්‍යනය කල යුතුයි.

1. ආයුර්වේද මූල ධර්ම.

2. ආයුර්වේද චිකිත්සාව. මෙහිදීත් මේ යටතේ අංශ දෙකක් අධ්‍යනය කරනවා.ඒ තමයි, ආයුර්වේද චිකිත්සාව හෙවත් ඉන්දියාවත් ලංකාවත් දෙරටම භාවිතා කරන ඉන්දියානු ක්‍රමය. ඊලඟට අපි අධ්‍යනය කරනවා. ලංකාවේ දේශීය ක්‍රමය. සාමාන්‍යයෙන් සලකන්නේ මේ ක්‍රමය ඉතා පැරණි ක්‍රමයක් විදියට. (මේ ගැන වෙනම පෝස්ට් එකක් ලියන්න වෙනවා.) මේ දේශීය ක්‍රමය චිකිතාවන් ආයුර්වේද චිකිත්සාවන් වලට වඩා යම් තරමක් වෙනස්.
මේ සියල්ලම ප්‍රායෝගික පුහුණුවටත් සායණික පුහුණුවටත් යටත්. මේ යටතේ එන සියළුම විෂයන් ප්‍රායෝගිකව සායණික පුහුණුව ලබමින් ඉගෙනගත යුතුයි.
මේ කොටසටම අයත් තවත් එක් විෂයක් තමයි අෂ්ටාංග ආයුර්වේදය හෙවත්,
1.කාය චිකිත්සාව Medicine/
2. ශල්‍ය චිකිත්සාව Surgery
3. ශාලාක්‍ය E.N.T. (Ear, Nose, Throat)
4. අගධ තන්ත්‍රය Toxicology
5. රසායන තන්ත්‍රය Vitamin logy
6. වාජීකරණ තන්ත්‍රය Treatments for Infertility and sex
7. කෞමාරභෘත්‍යය හෙවත් ලමා සහ වනිතා රෝග. යන මේ විෂයන් අධ්‍යනය කල යුතුයි. Pediatrics , Gynecology and Obstetrics
8.භූත විද්‍යාව Para Psychology
මේ යටතේ, පෙර නම් ඉගැන්වීම් කර තිබුනත් අද යම් හැදින් වීමක් පමණයි කරන්නේ. මෙයට අයත් වන්නේ. ජ්‍යෝතිෂය. අපේ දේශීය යම් යම් යකදුරුකම් වැනි දේයි. නමුත් අද මේ ගැන අධ්‍යනය කිරීමක් නැහැ. මම නම් ඒ ගැන දුක් වෙනවා.

3. උද්භිද විද්‍යාව (Botany) සහ ආයූර්වේදීය උද්භිද විද්‍යාව. මෙකෙදි සියළුම ඖෂධීය ශාඛ සම්බන්ධව නිවැරදි දැණුමක් ලබා දෙනවා. ප්‍රායෝගික පුහුණුව සහිතව.

තුන්වෙනි කොටස විදියට එන්නේ බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යාවට අයත් විෂයන් අධ්‍යනය.
බටහිර වෛද්‍යවරයෙක් ඉගෙනගත යුතු
ඖෂධවේදය, Pharmacology
ව්‍යාධිවේදය, Physiology
ජෛව රසායන විද්‍යාව, Bio Chemistry
භෞතවේදය Pathology
කියන විෂයන් ඉගෙනීමට වෙනවා. මේවා පිළිබඳ ගැබුරු න්‍යායික පුහුණුවක් ලබා දෙනවා.

අනිත් කොටස වන පෙරදිග දර්ශනය කියන විෂයත් ආයූර්වේදය හැදෑරීමේදී ඉතාම වැදගත් වෙනවා. මෙහිදී පෙර ඉන්දියානු සමාජයේ තුබූ නොයෙක් දාර්ශනික මතවාදයන් පිළිබඳ ඉගෙනීමට ලැබෙනවා. මෙහිදී ෂඩ් දර්ශනය, වෛෂේශික දර්ශනය, සාංඛ්‍ය දර්ශනය, පදාර්ථ විඤ්ඤාණය, පංච වාදයන් වැනි විෂයන් ඉගෙනීමට වෙනවා.

මේ විෂයන් වසර පහක් ඉගෙනීම ලබා, ප්‍රායෝගික පුහුණුව, සායණික පුහුණුව සම්පූර්නකල පසු අවසාන විභාගය සමත් වී වසරක වෛද්‍ය පුහුණුවකින් පසු වෛද්‍ය සභාවේ ලියාපදිංචිය ලැබෙනවා. මේවායේත් වෙනස් වෙනස් තත්ව තිබෙනවා. මා ඒ ගැන කලින් ලියා තිබෙනවා.

කෙසේ හෝ මෙවැනි අධ්‍යාපනයක් වසර පහක් ලැබීමෙන්ද ලියාපදිංචි සහතිකය ලැබීමෙන්ද සුදුසුකම් ලබන ආයුර්වේද වෛද්‍යවරයාට ඊට පසු තවත් ඉහලට හැකි නම් ඉගෙනීමට හැකියි. ඒ සඳහා ක්‍රම කීපයක් තිබෙනවා. මුලින්ම
1. Post Graduate Diploma
2. M. Phill
3. Phd
නැතහොත්
1. Post Graduate Diploma
2. M.D.
ලෙසත් ඉගෙනීමට හැකියි.මෙහිදී බටහිරට වඩා වෙනස්කම්ද තිබෙනවා. යමෙක්ට දාර්ශනික විෂයන් මඟින්ද තම සුදුසුකම් අවශ්‍ය නම් ලබාගත් හැකියි. තවත් යමෙක්ට අවශ්‍ය නම් සායනික පර්යේෂණ මඟින් ඉදිරියට යා හැකියි.

දැනට ඇති ආයූර්වේද විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යාපන ආයතන තුනේම සුදුසුකම් ලංකාවේ මෙන්ම ඉන්දියාවෙත් ඉහලින්ම පිලිගන්නවා. ඒ වගේම දැන් බටහිර රටවල වෛද්‍ය විද්‍යාල තමන්ගේම ආයූර්වේද දෙපාර්තමේන්තු ඇති කිරීමට උනන්දුවක් තිබෙනවා. ඒ නිසා බුද්ධි ගලනයට අනාගතයේදී ආයුර්වේදෙත් එක් වෙයි.

මට මෙතනදි කිව යුතු දේ මේකයි. ඔබ බලයි මෙතරම් දේ ඉගැන්වෙනව නම් ඇයි ලංකාවේ ආයුර්වේදෙ මෙතරම් පහලින් තිබෙන්නේ කියලා. ඇත්තෙන්ම එහෙම දෙයක් නැහැ. නමුත් අපේ රටේ තාමත් තියන්නේ සුද්ද හදපු නීති. අනික ආයූර්වේදෙට අමාත්‍යාංශයක් තිබුනට ඒක තියන්නේ අමාත්‍යාංශ ලිස්ට් එකේ අන්තිමට. බෙදලා බෙදලා ඉතිරිවෙන යමක් වෙතොත් මේකට ඉන් ටිකක් දෙනවා. අනික මේ ඉන්න නිලධාරීන්ට කිසිම දැනුමක් නැහැ ආයූර්වේදෙ කියන්නේ මොකක්ද කියලා.

අනාගතය බොහෝ පැහැදිලි විෂයක් තමයි ආයූර්වේදෙ කියන්නේ. නමුත් අපි මෙකෙන් ගන්න ප්‍රතිලාභයක් නැහැ. අපි කීප දෙනෙක් අපේ සුළු දැණුමෙන් කීයක් හරි හොයා ගන්නවා ඇරෙන්න අපෙන් රටට ලබා ගන්න දෙයක් නැහැ. අපි යමක් කරන්න හදද්දි වෙන්නේ ඒකට පොල්ල වැටෙන දෙයක් මුලට එනවා. ආයූර්වේදෙ කිසිම දුර්වලකමක් නැහැ. එහිත් වෙනත් විද්‍යාවන් වගේම යම් යම් සීමා තියනවා. හැකි නොහැකියාවන් තිබෙනවා. නමුත් හැකි ටිකෙන්වත් රටට මින් ප්‍රයෝජනයක් ගත යුතුයි. එහෙම නොවුනොත් තව ටික කලකින් බටහිර රටවලින් මෙහෙට ආයූර්වේද වෛද්‍යවර ඒවි. එහෙමත් නැත්නම් අපිට ආයූර්වේද බෙහෙත් ගන්න බටහිරට යන්න වෙයි. ඒක නම් ස්තිරයි.

හැබැයි රාජ්‍ය අංශයෙනුත් ආයූර්වේදෙට යම් නොසැලකීමක් තිබෙන බව මම නම් කෙලින්ම කියනවා. කලයුතු වන්නේ අමාත්‍යාංශයක් සැදීම නෙමෙයි. සෞක්‍යයට කොහෙද මොන රටේද අමාත්‍යාංශ දෙකක් තිබෙන්නේ? තිබිය යුත්තේ එක් සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශයක් පමණයි. මේකෙන් වෙලා තියන්නේ රටේ සෞඛ්‍යට වෙන් කරන මුදලින් ඉතාම සොච්චමක් ආයුර්වේදෙට ලැබෙනවා. එතැන ඉන්න නිළධාරි උත්තමයන්ට පඩි ගෙවලා, තව තව වැඩ කරලා ඉතිරි වෙන දේ තමයි ආයූර්වේදෙට ලැබෙන්නේ. ඒකෙන් මොනවා කරන්නද ?

කිසිම පර්යේෂණයක් නැහැ. අපේ හැකියාව තිබුනට මදි ඒවා මාකට් කල යුතුයි. කෝ ඒකට සැලැස්මක්. මෙන්න මේවා වෙනස වෙනව නම් ආයූර්වේද වෛද්‍ය වරයාට පුළුවන් වෙනවා යම් සටනක් දීල තමන්ගේ විද්‍යාව උසස් බව පෙන්වන්න. දැන් මෙහෙම නම මේක වෙන්නෙ නැහැ. පුද්ගලික අංශෙ ඉන්න අය ඉහලට යන්නත් රාජ්‍ය අංශය පහලට යන්නත් හේතුව ඒකයි. ලංකාව ආශ්චර්ය්‍යය කරන්න ඕනෙනම් අපේ දෙවල් ඉදිරියට ගන්න. මෙහෙම හිතනකන් මම හිතන්නේ නැහැ අපිට ආශ්චර්ය්‍යය වෙන්න පුළුවන් කියලා.


මම අද මේ මාතෘකාවට පැමිණියේ දැන් උ/පෙ කරලා ඉන්න දරුවන්ගේ හිත සුව පිණිසයි. ඔබ ආයූර්වේදෙට තේරුනොත් බය නැතුව එන්න. අපි ඔබට උදව් කරන්නම්.

ආයුර්වේදය ගැන ලියූ කලින් ලිපි.