අපිට වැරදුනු හැටි හෙවත් ඈත මෑත කෘෂි ඉතිහාසය.

වැඩ ටිකක් වැඩි වූ නිසා අද මට විවේකය අඩු වුනා කෘෂි කර්මය පිලිබඳ ලිපිය ලියන්න. ඒත් මොනතරම් වැඩ තිබුනත් අද අපේ මාතලන් ගොයියාගේ ආන්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා ලිපිය සමඟ ඉතාමත් කැමැත්තෙන් එක් වුනා. ඊලඟට සොදුරු සුව අසපුවට සිදු වූ අකරතැබ්බයත් ගැන සවස තමයි දැන ගත්තේ. එයත් මගේ සිතට වදයක් වුනා. ඉතාම වටිනා බ්ලොග් අඩවියක් කෙසේ හෝ එම ප්‍රශ්නයත් දැන් අවසන්.

අද ඉඳන් මම ආයිත් රෑට පාඩම් කරනවා. අනේ මේ වල පයයි ගොඩ පයයි, තාම වැඩ තියනවා. ඒ අතරම මේකත් ලියන්න හිතුවා. එතකොට හෙට වැඩ ගොඩක් කරන්න වෙලාව ඉතිරි වෙනවා.

අපි මුලින්ම බලමු කෘෂි රසායනික කියන එකේ අදහස," මිනිසා විසින් නිපදවන ලද,
(1) වල් පැලෑටි විනාශ කරන රසායනිකයන්,
(2) කෘත්‍රිම පොහොර,
(3) වගාවට හානි කරන කෘමීන් විනාශ කිරීමට යොදා ගන්නා රසායනිකයනුත් යන මෙම රසායනික කෘත්‍රිම සංයෝගයන් (පලිබෝධ නාශක.) කෘෂි රසායනිකයන් වේ.

නවීන විද්‍යාවේ බොහෝ ජග්‍රහන හිමි කරගත් 1960 දශකයේ ලෝකය පුරා පැතුරුනු හරිත විප්ලව සංකල්පයට අනුව ප්‍රධානම වෙනස්කම් කීපයක් කෘෂි කර්මාන්තයේ ඇති විය.
1. රසානික පොහොර භාවිතය මඟින් අස්වැන්න වැඩි කිරීමට හැකි වීම සහ පොලවේ නිසරු බව නැති කර ගැනීමෙන් ඕනෑම තැනක් වගා බිමක් කර ගැනීමට හැකියාව ලැබීම නිසා වගාවට අවශ්‍යය බිම් ඉඩ වැඩියෙන් ලැබීම.
2. නොයෙක් කෘත්‍රිම ක්‍රම මඟින් (ජාන විද්‍යාව වැනි දියුණු ක්‍රම මඟින්.) වැඩි අස්වනු ලැබෙන, රෝග වලට ඔරොත්තු දෙන වඩා කාර්යක්ෂම ශාඛ දර්ශක වගාවට හඳුන්වා දීම.
3. ගොවි බිම් වෙත මිනිසා පෙරදී දැක්වූ සැලකිල්ල එපමනටම අවශ්‍ය නොවීම. එම නිසා ඒ ඒ අවස්ථාවලදී අදාල රසායනික වර්ගය වගා බිමට ලබා දීම පමණක් සෑහිනි.

නමුත් 60 දශකය ගෙවී 70 දශකය ලෝකයේ විද්‍යාත්මක දියුණුවේ ප්‍රායෝගික යුගය බවට පත් වීමත් සමඟ ඉහත කෘෂි රසායනවල මිල ක්‍රමයෙන් ඉහල යාමට පටන් ගති.
(1) 80 දශකය වෙත්දී, ගොවි බිම වැඩි ප්‍රමානයක් කෘත්‍රිම පොහොර භාවිතයෙන් තොරව භාවිතා කල නොහැකි තරම් රසායනික පොහොර භාවිතයට හුරු වී තිබීම විශාල ප්‍රශ්නයක් වීම.
(2) පලිබෝධ නාශක වලින් ලැබෙන ප්‍රයෝජන සීමා වීම යන නව ප්‍රශ්න ඇති විය. නව පලිබෝධනාශක හැම විටම අවශ්‍ය වීම.
(3) වඩාත් පොහොර යෙදීමත්, වසරින් වසර මේ යොදන ප්‍රමානය වැඩි කිරීමට සිදු වීම.
(4) කන්නයෙන් කන්නය වෙනස් පලිබෝධ නාශක භාවිතයට ගැනීමට සිදු වීමෙන් ගොවි තැනට යෙදිය යුතු ප්‍රාග් ධනය ඉතා වැඩි ප්‍රතිශතයකින් ඉහල යාම යන නව ප්‍රශ්ණ වලටත් කෘෂි ක්ෂ්‍රේත්‍රයට මුහුන දීමට සිදු වීම.

වඩාත් ලාභ ලබා ගැනීමේ අරමුණින් එක පලිබෝධ නාශකයක් ගැලපෙන්නේ එක් පලිබෝධකයෙකුට හෝ කිප දෙනෙකුට යන සංකල්පයෙන් මෙම රසායනිකයන් නිපදවන සමාගම් ක්‍රියා කිරීම නිසා ප්‍රාග්ධන ප්‍රශ්නය උග්‍ර ගැටළුවක් බවට පත් වීම. ඒ අතරම අධි අස්වැන්න ලබාදෙන ශාඛ දර්ශවලට මේ කෘත්‍රිම රසායනිකවල සහාය නොමැතිව වර්ධනය දුෂකර වීම යන පැහැදිලි බාධකයන් 70 අවසාන භාගය සහ 80 දශකය පුරාම මිනිසාට ඇති වූ ඉමහත් තර්ජනයක් විය.

එනම් අධි අස්වනු ලබාදෙන ශාඛ දර්ශක රසායනික සංයෝගවල සහායෙන් තොරව ලෙඩ රෝග වලින්, සහ කෘමීන්ගෙන් මෙන්ම පොහොර භාවිතයෙන් තොරව වර්ධනය වීම, අස්වැන්න ලබා දීම දුෂ්කර වීම මෙහිදී සිදු විය.
මෙවැනි හේතු නිසා වගාවන් සඳහා යන අමතර වියදම බොහෝ සෙයි උග්‍ර වීමෙන් දුප්පත් ගොවි ජනයාට තව දුරටත් වගාව කර ගැනීමට නොහැකි තත්වයක් උදා විය. දැන් අපි සිටින්නේ එවැනි ප්‍රශ්ණවල උපරිම තත්වයක් ඇති යුගයකය.

ආසනික කථා සත්‍ය හෝ අසත්‍ය වුවත් වගාව තව දුරටත් දුප්පත් ජනයාට කල හැකි මට්ටමක නොතිබෙන බව නම් බොහෝ පැහැදිලිය. එම නිසා මෙම ලිපි මාලාවෙන් මම අදහස් කරන්නේ අපේ පැරන්නන් තම වගාවන් කල ආකාරය කෙසේ දැයි යන මගේ දුප්පත් දැණුම බෙදා දීමටයි.

ඔබ අසා තිබෙනවාද කුඹුර කියන වචනය ඇති වූ සැටි. මේක 100% ඇත්තද කියන්න මම දන්නේ නැහැ. ඒත් මේක තමයි ජනශ්‍රැතිය.
ඔබ අහලා තියනවානේ අපේ මහා රාවණා අධි රාජ්‍යයා, මෙතුමාගේ මල්ලී තමයි කුම්භකර්ණ කියන්නේ. මේ කුම්භකර්ණ මාස හයක් එක දිගට නිදියනවලු. ඔහු ඇහැරෙන්නේ මාස හයකින් පමණලු. ඉතිං මේ අතරෙ ඇහැරෙන්න නම් රාවණා විශේෂයෙන්ම කිව්වොත් විතරලු. ඔය රාම රාවණා යුද්ධෙ අතරෙදි ඒ වගේ අවස්ථාවක් හරිම ලස්සනට විස්තර කරනවා රාමායනය නිකම් ඉන්න වෙලාවක කියවලා බලන්න.

(කුම්භකරණ මාස හයක් අයියා ලඟ රාජ්‍ය සේවයේත් මාස හයක් ඈත පිටිසර ගොවිතැනේත් ඉන්න නිසා තමයි මම හිතන්නේ ඔහු මාස හයක් නිදියනවා කියන්නේ. ඒ අයියා ලඟ නැති කාලය නිදියන හෙවත් රාජ්‍ය සේවයේ නොමැති කාලය ලෙස මම දකිනවා. )

කොහොම හරි මේ කුම්භකර්ණට ඒ නම වැටෙන්නේ ඔහු උපතින්ම කන දෙකට පැලී තිබූ නිසාලු. කුඹු (කැඩුණු/ බිඳුණූ) + කන් = කුඹුකන් = කුම්භකර්ණ ලෙස තමයි මේක හැදිලා තියන්නේ.
මේ කුම්භකර්ණ ජීවත්වෙලා තියන්නේ රාවණා රජතුමා සිටි ලංකා පුරයට බොහෝ ඈතින් අපේ නැගෙනහිර පලාතට අයත් වන කුබුක්කන් ඔයබඳ ප්‍රදේශයේ ප්‍රාදේශීය පාලකයා ලෙසයි.
ඒ පලාතේ තිබූ ප්‍රධානම ජල මාර්ගයට ඔහුගේ නම තමයි දමා ඇත්තේ "කුඹුක්කන් ඔය" ලෙස.

මොහුගේ තිබෙනවා විශේෂත්වයක් ඒ තමයි කෘෂිකර්මයට තදින් පෙම් බැදීම. ඒ නිසා ඔහු ඉතාමත් ක්‍රමානූකූලව වගා බිම සකස් කරන විදිය ලෝකයට ඉගැන්නුවා කියල තමයි ජන කථාවල සඳහන් වෙලා තියන්නේ. ඒ අනුව තමයි අපි අදත් කුඹුර සකස් කරන්නේ. ඒ නිසාලු කුඹුර කියන නම වැටුනේ. මේ කියන කුම්භකර්ණගේ තිබෙනවා විශේෂත්වයක්, ඔහු තමයි අපේ රාම රාවණා යුද්ධයේ සංකේතය වුනු සීතාගේ පියා. ඒ නිසා තමයි ඇය පොලවෙන් උපන් කුමරියක් ලෙස හැදින්වෙන්නේ. පොලවට පෙම්බැඳි මිනිසාගේ දියණිය කියන අර්ථය තමයි ඉන් ගම්‍ය වෙන්නේ. දැන් අපේනවා නේද රාවණා කාගෙවත් කුමරියක් පැහැර ගත්තේ නැහැ. තම ඥාති දියණියට වූ අසාධාරණයට එකට එක කලා පමණයි කියා. ඒ කථාව පස්සේ…………...

දැනට සලකන්නේ ලෝකයේ වී ගොවිතැන ආරම්භවෙලා තවම අවුරුදු 12000 - 10000 අතර කාලයක් තමයි ගතවෙලා තිබෙන්නේ කියායි. ඒ චීනය කොරියාව පකිස්ථානය වැනි රටවල පුරාවිද්‍යාත්මක සාක්ෂි අනුව. නමුත් කළණිය විශ්ව විද්‍යාලේ පුරාවිද්‍යා පශ්චාත් උපාධි ආයතනය කල පරීක්ෂණයකට අනුව නුවර එලිය සානුවේ දැනට අවු 20000 පෙර අපේ වී බීජ හදුනාගෙන තිබෙනවා. මේ අනුව ඔබට පැහැදිලි වෙන්නවා ඇති අපි මේ අවු 40 - 50 විතර කාලයක් තිස්සේ අපේ අවුරුදු 20000 විතර කාලයක් ක්‍රමයෙන් දියුණු වුනු වී වගාව විනාශ කර ගත්තා කියන එක. මම අහලා තියනවා මේ වෙනකොට ඉතා දියුණු රටවල ඒ කියන්නේ ඇමරිකාව වගේ රටවල අපි වගේ රටවල් අතීතයේ ප්‍රයෝජනයට ගත් වී නිදර්ශක එකතු කරලා තියාගෙන සිටිනවා කියලා. හැබැයි මේකෙ තිබෙන ව්‍යාපාරික අරමුණ කොහොම වුවත්, මෙහෙම හරි මේ දෙවල් ප්‍රවේසම් වුනු එක ගැන නම් මම සතුටු වෙනවා.


අපි එහෙනම් පොඩි විවේකයක් අරගෙන තව දිනකින් කෙලින්ම අපේ මාතෘකාවට බහිමු. ඒ කියන්නේ අපේ කෘෂිකාර්මික පාරම්පාරික දේශීය දැණුම ගැන. මේ වගේ පොඩි පොඩි වැඩ කෑලි නැතිව අපේ කථාව අංග සම්පූර්න නැහැයි මම සිතනවා. එහෙනම් හෙට හරි අනිද්දා හරි කෙලින්ම කථාව........